• نتایج مسابقات فوتسال کارگران در شهرستان کاشان جام مولای عرشیان
  • افتخار آفرینی تیم دارت صنعت فولاد مبارکه در پنجمین دوره مسابقات کشوری ایمیدرو

     

  •  آئین اختتامیه اولین دوره مسابقات والیبال کارکنان فولاد مبارکه برگزار شد

     

  • فرزندان کارکنان شرکت سایپاسیتروئن کاشان به مقام ‌قهرمانی مسابقات لیگ دسته یک پومسه کشور رسیدند.

     

  • مسابقات فوتسال رده های پایه کارگری شهرستان کاشان  جام مولای عرشیان برگزار می شود

     

  •  مسابقات شطرنج کارگران شرکت ذوب آهن اصفهان به مناسبت اعیاد شعبانیه و ماه مبارک رمضان برگزار شد

  • اولین فستیوال بزرگ آکادمی های ورزشی کارکنان فولاد مبارکه برگزار شد
  • تیم کوهنوردی شرکت اتوبوسرانی اصفهان به قله دولو شهرستان لنجان صعود کرد

     

  • مراسم اختتامیه سومین دوره مسابقات ورزشی جام رمضان کارگران شرکت فرش محتشم کاشان  برگزار شد.

     

  • مسابقات والیبال دختران قهرمانی فرزندان کارگر زیر 12 سال به میزبانی شهرستان لنجان برگزار شد

     

  • روز پایانی پنجمین جشنواره بزرگ فرهنگی ورزشی شرکت سیمان اصفهان  برگزار شد

     

  • آیین اختتامیه مسابقات لیگ فوتسال و والیبال کارگری شهرستان کاشان یادبود سرداران شهید منطقه کاشان برگزار شد

     

  • روز پایانی اولین دوره مسابقات فوتسال و والیبال شرکت نفت سپاهان برگزار شد
  • مسابقات کاراته کاتا پیشکسوتان و بزرگسالان قهرمانی کارگران استان اصفهان برگزار شد

     

  • مسابقات ددلیفت کارگری قهرمانی استان اصفهان ناحیه مرکزی کشور «جام شهدای وطن» برگزار شد

     

  • سومین دوره مسابقات فوتبال دستی سپاهان مپنا به مناسبت روز ملی مهندسی به پایان رسید.

     

  • پالایشگاه اصفهان قهرمان پنجمین دوره مسابقات لیگ فوتسال کارگران استان اصفهان شد

     

  • افتخار آفرینی نمایندگان استان اصفهان با قهرمانی در مسابقات بدمینتون و آمادگی جسمانی  بانوان کارگر کشور

     

  • ششمین همایش مشترک کارکنان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی و باشگاه کارگران استان اصفهان برگزار شد

     

  • مراسم کاشت نهال به مناسبت روز درختکاری و آغاز هفته منابع طبیعی در محوطه باشگاه کارگران صورت پذیرفت

     

رابطه بین مشارکت در ورزش کارگران با اثربخشی و کیفیت زندگی کاری سرمایه انسانی
سه شنبه ۱۱ دى ۱۳۹۷
0 نظر
1546 بازدید

بسم­الله­الرحمن­الرحیم

 

رابطه بین مشارکت در ورزش کارگران با اثربخشی و کیفیت زندگی کاری سرمایه انسانی

 

عبدلله شاطری (کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان)

دكتر علیرضا زمانی (عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان)

 

چکیده

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین مشارکت در ورزش کارگران با اثربخشی و کیفیت زندگی کاری سرمایه انسانی انجام گردید. روش این پژوهش توصیفی – همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارگران ورزشکار شهر اصفهان در سال 1396 به تعداد 100000 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (کارخانه ها و شرکت ها) و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 383 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه استاندارد؛ مشارکت ورزشی (کریمی و همکاران، 1393)، اثربخشی (اله وران، 1392)، کیفیت زندگی کاری (فخرپور، 1391) و سرمایه های انسانی (جوانمرد و محمدیان، 1389) استفاده شد. پس از تأیید روایی صوری پرسشنامه‌ها توسط متخصصین، پایایی سوالات از طریق روش آماری آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. این ضریب برای پرسشنامه های مشارکت ورزشی 74/0، اثربخشی  96/0، کیفیت زندگی کاری 94/0 و سرمایه های انسانی 88/0 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته‌های این تحقیق از آزمون‌های t، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که در سطح (05/0≥p)  مشارکت در ورزش، اثربخشی و سرمایه های انسانی کارگران شهرستان اصفهان معنادار بوده است و با توجه به میانگین بدست آمده، از سطح متوسط بالاتر است. همبستگي مثبت و معناداري بین مشارکت در ورزش با اثربخشی و سرمایه های انسانی در کارگران شهرستان اصفهان وجود داشت. رابطه پیشگویی بین مشارکت در ورزش بر اثربخشی و سرمایه های انسانی رابطه معنادار مثبت بود. با توجه به اینکه اثرات مفید در مشارکت در ورزش کارگران حاصل می شود اما این اثرات در راستای زندگی کاری کارگران نمی باشد. در نتیجه مدیریت سازمان های مربوطه شایسته است از طریق مدیریت بر مبنای هدف، استفاده بهینه از منابع انسانی را داشته باشند.

کلید واژه‌ها: مشارکت در ورزش، اثربخشی، کیفیت زندگی کاری، سرمایه انسانی، کارگران.

 

 

مقدمه

توان بالقوه ورزش به عنوان وسیله‌اي برای توسعه و صلح هنوز به طور کامل درک و محقق نشده است. هر چند ورزش و بازی پیوسته به عنوان یک حق بشری شناخته و اعلام مي‌شود ولی همیشه همانند یک اولویت در نظر گرفته نمي‌شود؛ به طوری که از ورزش گاهی به عنوان «حق فراموش شده» یاد مي‌شود و به آن به عنوان محصول فرعی توسعه و نه به عنوان «موتور مولد» آن نگاه مي‌شود. ورزش عبارت است از تمامی اشکال فعالیت جسمانی که به آمادگی جسمانی، سلامت روانی و عقلانی و تعاملات متقابل اجتماعی کمک کند. این موارد شامل بازی‌هاي جهانی و بومی، تفریحات و ورزش‌هاي رقابتی یا انگیزشی سازمان یافته است (شریف، 1383).

امروزه تمام فعالیت‌ها و حتی ساده‌ترین آن‌ها به نحوی تحت تأثیر فشارهای سیاسی و یا اقتصادی قرار دارد. در عین حال به نظر مي‌رسد اهمیت نسبی ورزش بر زندگی انسان امروزی، به طور فزاینده‌اي در خلال قرن کنونی افزایش یافته و ورزش به صورت یک فعالیت سازمان یافته و تشکیلاتی تجلی پیدا کرده است. مشارکت ورزشی عبارت از شرکت در تمامی اشکال ورزشی که به آمادگی جسمانی، سلامت روانی و عقلانی و تعاملات متقابل اجتماعی کمک کند (دبورا و چارلز[1]، 1386، ص78). بر اساس بررسی‌هاي تحقیقی سازمان بهداشت جهانی[2] 60 تا80 درصد افراد بالغ، فعالیت بدنی نمي‌کنند و یا زندگی بی تحرکی دارند؛ این الگوي زیستی یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در جهان است. زندگی بی تحرک با افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت و چاقی رابطه مستقیم و با افزایش مرگ و میر همبستگی قوی دارد. عدم تحرک کافی باعث افزایش خطر سرطان روده، فشار خون بالا، پوكي استخوان، افسردگی و اضطراب مي‌شود. در کشورهای در حال توسعه و در شهرهایی با سرعت رشد بالا، شلوغی، فقر، ترافیک متراکم، کیفیت بد هوا، نبود پارک و امکانات پیاده روی و ورزشی، انجام فعالیت‌های بدنی را با مشکل مواجه کرده است. به دلیل افزایش تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون، ما با افزایش میزان چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی در بین کشورهای درحال توسعه مواجه هستیم. سیستم‌های مراقبت بهداشتی، منابع و اقتصاد کشورهای در حال توسعه، تحت فشار زیاد مرگ و میرهای ناشی از بیماری‌های غیر واگیر (77 درصد) قرار دارند. کشورهای در حال توسعه برای مقابله با اثرات بیماری‌هاي عفونی، همزمان با افزایش بیماری‌های غیر واگیر، به فعالیت بدنی علاوه بر رژیم غذایی سالم و مصرف نکردن سیگار به عنوان راهی مؤثر و با صرفه و مناسب برای ارتقاي بهداشت عمومی توجه کردند. وقتی فرایندهایی که به محرومیت اجتماعی منجر مي‌شود تغییر مي‌کنند، فرایندها و روابط مرتبط با ورزش نیز دستخوش تغییر مي‌شوند. در مزیت‌ها و سودمندی‌هاي ورزش‌هاي رسمی، به طور عمده فعالیت‌هاي ورزشی سنتی و رقابتی مورد توجه‌اند ولی مزایای فعالیت‌هاي غیر رسمی ورزشی ارزیابی نمي‌شوند. ورزش مشارکتی یا گروهی نیز مزایای بسیاری دارد، از جمله مي‌تواند به فرد بیاموزد که با دیگران همکاری کند و از گروه باشد. با مشارکت در ورزش رقابتی، فرد مي‌تواند در مورد خود چیزهایی را شامل تحرک، محدودیت‌ها و مهارت‌هایی که ممکن است در گذشته پنهان بوده، بیاموزد (عسگری، 1388). تحقیق گوشان (2014) مورد ارتباط میان مشارکت ورزشی با بهره وری کارگران در سنگاپور نشان داد که مشارکت ورزش کارگران ارتباطی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی و غیبت پزشکی آن ها ندارد و مشارکت ورزشی بالا موجب کاهش بهره وری کارگران می شود و بهره وری بیشتر با سبک زندگی سالم کارگران مرتبط است.

در همین راستا، تغييرات سريع محيطي، جهاني­سازي، رقابت، تهيه كالاها وخدمات نوآورانه، تغييرات انتظارات مشتري و تقاضاهاي سرمايه گذاران و استانداردهاي بالا براي سازمان ها باعث شده سازمان ها به طور مداوم عملكرد خودشان را براي رقابت موثرتر و اثربخش تر با كاهش هزينه ها و افزايش كيفيت و متنوع كردن خدمات و كالاهايشان بهبود ببخشند. به همین دلیل نیاز به ارتباط ورزش با انسان بیشتر شده است. توليد به عمليات و فعاليت‌هاي فيزيكي ساختن كالا‌ها و ايجاد و ارائه خدمات نیاز دارد. حال آن كه بهره‌وري به استفاده همراه با كارايي منابع براي توليد كالاها و ارائه خدمات مربوط مي‌شود. در همین راستا نتایج تحقیق گوشان[3] (2014) نشان داد که بهره وری بیشتر با سبک زندگی سالم کارگران مرتبط است. که یکی از عوامل سبک زندگی سالم را ورزش همگانی عنوان نمود.

دو عنصر اساسي بهره‌وري، كارايي و اثربخشي است كه كارايي نسبت بازده واقعي به دست آمده به بازدهي استاندارد و تعيين شده مورد انتظار است و اثربخشي، درجه و ميزان نيل به اهداف تعيين شده است. به عبارتي ديگر اثربخشي نشان مي‌دهد كه تا چه ميزان تلاش‌هاي انجام شده نتايج موردنظر را حاصل كرده است. در حالي كه نحوه استفاده و بهره‌وري از منابع براي نيل به نتايج با كارايي ارتباط پيدا مي‌كند. در واقع اثربخشي با عملكرد و فراهم آمدن رضايت افراد از تلاش‌هاي انجام شده حاصل مي‌شود و كارايي با بهره‌وري صحيح از منابع در ارتباط است، ملاحظه مي‌شود كه كارايي جنبه كمي دارد ولي اثربخشي جنبه كيفي دارد (ابطحي و كاظمي، 1382).

یکی از علت های بهره وری بالاتر (اثربخشی و کارایی) هم می تواند کیفیت زندگی کاری افراد باشد. به طوری که اصطلاح کیفیت زندگی کاری در سال های اخیر رواج زیادی داشته‌است. اما در مورد معنای این اصطلاح توافق کمی وجود دارد. در عین حال می توان گفت حداقل دو استفاده شایع از آن وجود دارد: اول اینکه کیفیت زندگی کاری اشاره به مجموعه ای از نتایج برای کارکنان نظیر رضایتمندی شغلی، فرصت های رشد، مسائل روانشناختی، امنیت شغلی، روابط انسانی کارفرما، کارکنان و میزان پایین بودن حوادث دارد. دوم، کیفیت زندگی کاری همچنین به مجموعه ای از کارها یا عملکردهای سازمانی نظیر مدیریت مشارکتی، غنی سازی شغلی و شرایط کاری مطمئن اشاره دارد. در این رابطه برنامه‌های کیفیت زندگی کاری ممکن است به عنوان راهبرد مدیریت منابع انسانی شامل عملکردهای کیفیت زندگی کاری و بهبود برنامه‌های کیفیت زندگی کاری و بهبود کارآیی و بهره‌وری سازمانی در نظر گرفته شود. امروزه بیشتر تحقیقات تجربی که در زمینه کیفیت زندگی کاری انجام شده‌است؛ به طور ضمنی چشم انداز جدیدی از رضایت شغلی و مفاهیم وابسته به حرفه و شغل را پذیرفته‌اند (رودکی، ۱۳۸۲). در همین راستا نتایج تحقیق پرسیک[4] و همکاران (2016) نشان داد که یک برنامه تغذیه ای، تمرینات و مسابقات ورزشی تأثیر بسزایی در کیفیت زندگی بالا در افراد دارد. با توجه به موارد مذکور می­توان این­گونه عنوان کرد که «کیفیت زندگی کاری» یعنی امکان ارضای بیشتر نیازهای شخصی کارگران، وجود امنیت برای آنان به نحوی که بتوانند با خیال راحت در کنار همکاران خود به زندگی کاریشان ادامه دهند و احساس مفید بودن بنمایند و مقبول دیگران واقع شوند و در نهایت برای افزایش مهارت و دانش خود فرصت داشته باشند. نتایج مطالعه ی کریمی و کریمیان (1396) نشان داد که ورزش و فعالیت‌های بدنی منظم، ارتباط معنی‌داری با سطح کیفیت زندگی در زنان دارد. نتایج رحیمیان و نجفی (1394) نشان داد که بین همه متغیرهاي  کیفیت زندگی کاري با عملکرد مدیران میانی رابطه معنادار وجود دارد. متغیرهاي مورد مطالعه به ترتیب از اولویت اول تا ششم در رابطه با کیفیت زندگی کاري عبارتند از: فضاي کاري و طراحی شغل، مشارکت در تصمیم گیري، دموکراسی در سازمان، آموزش و فرصت هاي تحصیلی، حقوق و مزایا، خدمات و امکانات رفاهی و درمانی قرار گرفته اند. در نهایت نتایج تحقیق نشان داد 20 درصد از عملکرد مدیران میانی ناشی از عوامل کیفیت زندگی کاري می باشد. نتایج مطالعه­ی نصرت­پناه و همکاران (1391) نشان داد که بین تمام ابعاد کیفیت زندگی کاری و بهره­وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد.

با توجه به این که چشم­انداز روشنی از ورزش کارگران فراروی مسئولین نیست از این رو توجه صاحب نظران و متخصصان را به این موضوع مهم جلب کرده است. شرکت کارگران در فعالیت ها و رقابت­های ورزشی به عنوان یک فعالیت مفرح یا برای دست یابی به سلامت، تندرستی و در نهایت اثربخشی آنها در دنیای امروز به سرعت در حال فزونی و افزایش است. این امر جای بس امیدواری را برای تحریک، پویایی و بالندگی این قشر عظیم جامعه در پی دارد. این در حالی است که متأسفانه جامعه­ی ما هنوز آن طور که باید و شاید به اهمیت و ضرورت ورزش پی نبرده است. به عبارت دیگر، عدم تحرک جسمانی کارگران یعنی محروم شدن بخش مهم سازمان از سلامتی و بهداشت جسمانی و روانی و شادابی و اثربخشی لازم، که یقیناً لطمه­های جبران ناپذیر برای کل سازمان به دنبال خواهد داشت (فدراسیون ورزش کارگری، 1395).

در حالی که در دهه‌های گذشته فقط بر زندگی کاری در جستجوی نظام­های جدیدی برای کمک به کارگران متمرکز بودند تا آن ها بتوانند بین زندگی کاری و زندگی شخصی خود تعادل برقرار کنند. امروزه در مدیریت معاصر، مفهوم کیفیت زندگی کاری به موضوع اجتماعی عمده‌ای در سراسر دنیا مبدل شده است. برنامه کیفیت زندگی کاری شامل هرگونه بهبود در فرهنگ سازمانی است که باعث رشد و تعالی کارکنان در سازمان می‌شود (بزاز، 1385). از این‌رو، نظام ارزشی کیفیت زندگی کاری سرمایه‌گذاری بر روی افراد را به عنوان مهم‌ترین متغیر در معادله مدیریت راهبردی مورد توجه قرار می‌دهد. یافته‌های مطالعاتی نشان می‌دهد که اجزای این برنامه‌ها موجب کاهش میزان شکایت کارگران، کاهش نرخ غیبت از کار، کاهش میزان اعمال مقررات انضباطی، افزایش نگرش مثبت کارگران و افزایش مشارکت آنان در برنامه‌های نظام پیشنهادها بوده ‌است. از طرف دیگر، برآورده ساختن نیازهای کارگران به بهسازی و کارایی بلندمدت سازمان نیز منجر خواهد شد. به همین دلیل در سال­ها و دهه­های اخیر بسیاری سازمان­ها، در کشورهای توسعه یافته، برنامه­هایی برای افزایش کیفیت زندگی کاری کارگران ایجاد کرده­اند (دادفر، 1393).

همچنین در سال های اخیر بررسی نقش نیروی انسانی بعنوان اصلی­ترین سرمایه سازمانی در پيشرفت و ارتقاء اثربخشی در سازمان­ها يكي از اهداف اصلي دانشمندان و محققين بوده است. به طوری که مهارت و توانایی و معلومات تخصصی هر فرد، در واقع به مثابه ی دارایی و ثروتی است که در اختیار اوست و بزرگ ترین سرمایه، سرمایه گذاری در نیروی انسانی است. این سرمایه گذاری، زمینه ایجاد  توانایی ها و مهارت ها را در انسان فراهم می کند و دارای بیشترین بازدهی است (جوانمرد و محمدیان، 1389). در همین راستا پژوهش حاضر سعی دارد به ارتباط ورزش کارگری با اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه های انسانی بپردازد تا از این طریق بتواند به رهنمودهایی برای بهبود عملکرد سازمان ها و سرمایه انسانی دست یابد و به مسئولین ورزش کارگری کمک نمود تا هر چه بهتر در راستای اهداف عملکردی گام بردارند.

دغدغه اصلی محقق تبیین این نکته است که اهمیت دادن به ورزش کارگری توسعه یابد و از این طریق اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه های انسانی توسعه یابد. در این صورت، آیا بین ورزش کارگری و اثربخشی کارکنان رابطه ای وجود دارد؟ آیا ارتباطی بین ورزش کارگری و کیفیت زندگی کاری وجود دارد؟ مشارکت در ورزش کارگران، ارتباطی با سرمایه های انسانی دارد؟ این سؤالات از جمله مواردی است که موضوع اساسی این تحقیق می باشد. چه میزان مشارکت ورزشی با اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه های انسانی ارتباط دارد. محقق در این پژوهش سعی خواهد کرد ضمن بررسی این روابط و به بوته ی تحقیق گذاشتن سؤال های تحقیق، به سؤالات پاسخ شایسته ای دهد. لذا تحقیق حاضر بر آن است که با مشخص نمودن ارتباط بین ورزش کارگری با اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه انسانی شاخص مناسبی برای فعالیت های ورزش کارگران ارائه نماید.

روش تحقیق

این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ ماهیت از نوع همبستگی و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی می‌باشد. جامعه ی آماری پژوهش بر اساس آمار ارائه شده از طرف دفتر نیروی انسانی سازمان تأمین اجتماعی تعداد کارگران ورزشکار شهر اصفهان در سال 1396، 100000 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (کارخانه ها و شرکت ها) و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 383 نفر به عنوان نمونه انتخاب می شوند.

ابزار اندازه گیری

در اين پژوهش براي جمع آوري اطلاعات از این پرسشنامه ها استفاده شد: پرسشنامه های مشارکت ورزشی (کریمی و همکاران، 1393) دارای 5 سؤال (پایایی: 91/0)، اثربخشی (اله وران، 1392) دارای 26 سؤال (پایایی: 78/0)، کیفیت زندگی کاری (فخرپور، 1391) دارای 23 سؤال (پایایی: 86/0) و سرمایه های انسانی (جوانمرد و محمدیان، 1389) دارای 13 سؤال (پایایی: 90/0). پرسشنامه ها بر اساس طیف لیکرت از خیلی کم تا خیلی زیاد بود که خیلی کم امتیاز 1 و خیلی زیاد امتیاز 5 را به خود اختصاص دادند.

جهت تعيين اعتبار پرسشنامه ها ده تن از متخصصين تربيت بدني و علوم ورزشي با گرایش مديريت ورزشی خواسته شد تا نظريات و پيشنهادات خود را در رابطه با موارد زیر در خصوص سؤالات پرسشنامه بيان نمايند:

  1. شکل و محتواي پرسشنامه.
  2. نگارش سؤال‌هاي پرسشنامه.
  3. کامل بودن سؤال‌ها از نظر کسب اطلاعات در زمينه مشارکت ورزشی، اثربخشی و کیفیت زندگی کاری سرمایه های انسانی
  4. هماهنگي متن سؤال‌ها با گزينه‌هاي سؤال.
  5. حذف يا اضافه کردن سؤال يا سؤال ها.

در فرآيند بررسي اين نظريات، برخي سؤال‌ها به واسطه مبهم بودن و ناهمگوني با موضوع تحقيق حذف و برخي ديگر به واسطه تکرار يا همپوشي در هم ادغام گرديد. همچنين تعدادي سؤال که به نظر متخصصان براي پرسشنامه ضروري به نظر مي‌رسيد، به تعداد سؤالات افزوده شد. بدين ترتيب اعتبار صوری پرسشنامه مورد تائيد قرار گرفت.

برای سنجش پايايی پرسشنامه، پس از انجام يک مطالعه مقدماتی و تعيين واريانس سؤالات، از طريق ضریب آلفای کرونباخ، ضريب پايايي پرسشنامه های مشارکت ورزشی 74/0، اثربخشی  96/0، کیفیت زندگی کاری 94/0 و سرمایه های انسانی 88/0 بدست آمد که ضرايب مطلوبي مي‌باشند.

محقق با حضور در اماکن ورزشی کارگران البته با هماهنگی قبلی، پرسشنامه ها را توزیع و پس از تکمیل توسط پاسخ دهندگان در همان محل، آن ها را جمع آوری نمود. حضور محقق در محل این اطمینان را برای پاسخ دهندگان ایجاد می کرد که نتایج این تحقیق فقط جنبه پژوهشی دارد و نیز چنانچه ابهامی برایشان وجود داشت؛  توضیحات لازم ارائه می شد.

 

روش‌های آماری

برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، در سطح آمار استنباطی از آزمون لوین برای تجانس واریانس داده ها، آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای توزیع طبیعی داده ها، آزمون  t تک نمونه ایی برای مقایسه با میانگین فرضی جامعه، آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای ارتباط بین متغیرها و آزمون رگرسیون برای پیش بینی متغیر ملاک (اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه های انسانی) استفاده شد. روش های آماری فوق با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و در سطح خطای 05/0 ، و Amos 23 انجام گرفت.

تجزیه و تحلیل داده ها

بنابر اطلاعات جدول شماره 1، سابقه شرکت در مسابقات ورزشی بیشتر افراد گروه نمونه به تعداد 133 نفر، در سطح کشور بودند و کمترین سابقه شرکت در مسابقات ورزشی گروه نمونه در سطح سازمان به تعداد 8 نفر می‌باشند. بطوریکه سابقه شرکت در مسابقات ورزشی بیشتر گروه نمونه در سطح کشور (35 درصد) و کمترین سابقه شرکت در مسابقات ورزشی افراد گروه نمونه، در سطح سازمان (2 درصد) می­باشند.

جدول شماره 1: توزيع فراواني و درصدی گروه نمونه بر اساس شرکت در مسابقات ورزشی

شاخص‌هاي آماري

مسابقات ورزشی

فراواني

درصد

نداشته ام

65

17

سازمان

8

2

شهر

68

18

استان

109

28

کشور

133

35

مجموع

383

100

 

 

بنابر اطلاعات جدول شماره 2، قهرمانی در مسابقات ورزشی بیشتر افراد گروه نمونه به تعداد 157 مقام، در سطح کشور بودند و کمترین قهرمانی در مسابقات ورزشی گروه نمونه در سطح سازمان به تعداد 17 مقام می‌باشند. بطوریکه قهرمانی در مسابقات ورزشی بیشتر گروه نمونه در سطح کشور (41 درصد) و کمترین قهرمانی در مسابقات ورزشی افراد گروه نمونه، در سطح سازمان (4 درصد) می­باشند.

جدول شماره 2: توزيع فراواني و درصدی گروه نمونه بر اساس مقام ورزشی

شاخص‌هاي آماري

مقام ورزشی

فراواني

درصد

نداشته ام

74

19

سازمان

17

4

شهر

68

18

استان

67

18

کشور

157

41

مجموع

383

100

 

به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده‌های متغیرهای تحقیق، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد که نتایج آن در جدول شماره 3 آمده است. با توجه به جدول فوق سطح معنی‌داری آزمون برای متغیرهای مشارکت ورزشی، اثربخشی، کیفیت زندگی کاری و سرمایه های انسانی بیشتر از 05/0 شده است. بنابراین توزیع همه متغیرها نرمال می­باشد.

جدول شماره 3: بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای تحقیق به کمک آزمون کولموگروف – اسمیرنوف

سرمایه های انسانی

کیفیت زندگی کاری

اثربخشی

مشارکت ورزشی

نام متغیر

94/1

54/1

15/3

64/1

Z

21/0

17/0

28/0

19/0

سطح معنی داری

 

سوالات تحقیق

مشارکت در ورزش کارگران شهرستان اصفهان چه میزان است؟ بر اساس یافته های جدول شماره 4، t مشاهده شده از مقدار بحرانی جدول در سطح خطای 05/0 معنادار بوده، بنابراین مشارکت در ورزش کارگران شهرستان اصفهان با توجه به میانگین بدست آمده، از سطح متوسط بالاتر بود. به عبارت دیگر مشارکت در ورزش کارگران شهرستان اصفهان نسبتاً مطلوب بود.

جدول شماره 4: آزمون t تک نمونه­ای مشارکت ورزشی

آماره

s

t

sig

مشارکت ورزشی

30/3

84/0

10/7

000/0

 

اثربخشی ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان چه میزان است؟ بر اساس یافته های جدول شماره 5، t مشاهده شده از مقدار بحرانی جدول در سطح خطای 05/0 معنادار بوده، بنابراین اثربخشی ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان با توجه به میانگین بدست آمده، از سطح متوسط بالاتر بود. به عبارت دیگر اثربخشی ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان نسبتاً مطلوب بود.

جدول شماره 5: آزمون t تک نمونه­ای اثربخشی ورزشکاران

آماره

s

t

sig

اثربخشی ورزشکاران

12/3

74/0

30/3

001/0

 

کیفیت زندگی کاری ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان چه میزان است؟ بر اساس یافته های جدول شماره 6، t مشاهده شده از مقدار بحرانی جدول در سطح خطای 05/0 معنادار نبوده، بنابراین کیفیت زندگی کاری ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان با توجه به میانگین بدست آمده، از سطح متوسط پایین تر بود. به عبارت دیگر کیفیت زندگی کاری ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان نسبتاً مطلوب نبود.

جدول شماره 6: آزمون t تک نمونه­ای کیفیت زندگی کاری

آماره

s

t

sig

کیفیت زندگی کاری

95/2

73/0

32/1-

185/0

 

سرمایه انسانی در ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان چه میزان است؟ بر اساس یافته های جدول شماره 7، t مشاهده شده از مقدار بحرانی جدول در سطح خطای 05/0 معنادار بوده، بنابراین سرمایه انسانی در ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان با توجه به میانگین بدست آمده، از سطح متوسط بالاتر بود. به عبارت دیگر سرمایه انسانی در ورزشکاران کارگر شهرستان اصفهان نسبتاً مطلوب بود.

جدول شماره 7: آزمون t تک نمونه­ای سرمایه انسانی

آماره

s

t

sig

سرمایه انسانی

07/3

72/0

02/2

043/0

 

آیا بین مشارکت در ورزش با اثربخشی کارگران شهرستان اصفهان رابطه معناداری وجود دارد؟ بنابر نتايج جدول شماره 8، r مشاهده شده در سطح 05/0=P  همبستگي مثبت و معناداري را مشارکت در ورزش با اثربخشی در کارگران شهرستان اصفهان نشان می­دهد. به عبارت ديگر، هرچقدر مشارکت در ورزش بیشتری وجود داشته باشد؛ احتمال افزايش اثربخشی کارگران شهرستان اصفهان بيشتر خواهد بود.

جدول شماره 8: نتايج ضريب همبستگي پيرسون، رابطه بین مشارکت در ورزش با اثربخشی کارگران

منبع

r

r2

p

رابطه بین مشارکت در ورزش با اثربخشی کارگران

15/0

 

02/0

002/0

 

 

آیا بین مشارکت در ورزش با کیفیت زندگی کاری کارگران شهرستان اصفهان رابطه معناداری وجود دارد؟ بنابر جدول شماره 9، r مشاهده شده در سطح 05/0=P  همبستگي مثبت و معناداري را مشارکت در ورزش با کیفیت زندگی کاری کارگران شهرستان اصفهان نشان نمی­دهد. به عبارت ديگر، هرچقدر مشارکت در ورزش بیشتری وجود داشته باشد؛ احتمال افزايش کیفیت زندگی کاری کارگران شهرستان اصفهان بيشتر نخواهد بود.

جدول شماره 9: نتايج ضريب همبستگي پيرسون، رابطه بین مشارکت در ورزش با کیفیتت زندگی کارگران

منبع

r

r2

p

رابطه بین مشارکت در ورزش با کیفیت زندگی کاری کارگران

00/0

 

00/0

927/0

 

 

آیا بین مشارکت در ورزش با سرمایه انسانی کارگران شهرستان اصفهان رابطه معناداری وجود دارد؟ بنابر جدول شماره 10، r مشاهده شده در سطح 05/0=P  همبستگي مثبت و معناداري را مشارکت در ورزش با سرمایه انسانی در کارگران شهرستان اصفهان نشان می­دهد. به عبارت ديگر، هرچقدر مشارکت در ورزش بیشتری وجود داشته باشد؛ احتمال افزايش سرمایه انسانی کارگران شهرستان اصفهان بيشتر خواهد بود.
نویسنده: عبدالله شاطری

نام
ایمیل
متن نظر
عبارت داخل تصویر